Grodzisko w lesie
Na północ od wsi Kociałkowa Górka i na zachód od Nowej Górki (gm. Pobiedziska) udało nam się odnaleźć porośnięte grądem grodzisko przez gmin zwane Szwedzkimi Okopami. Wycieczka nie była łatwa i niemalże ominęlibyśmy grodzisko tuż obok jego wałów.
To co na mapie wydawało się oczywiste zostało w terenie zweryfikowane. Liczne pagórki wokół właściwego grodziska i piękny zdrowy drzewostan dezorientowały nas i utrudniały identyfikacje miejsca. Na szczęście spotkanie było nam pisane i w sumie przez przypadek trafiliśmy do celu.
Wiele o przeszłości grodziska nie napiszę, gdyż nie udało mi się znaleźć wiarygodnego (innego niż www) źródła. Odkryte zostało w 1929 roku przez dyrektora szkoły z Pobiedzisk. Grodzisko pierścieniowate, wklęsłe; na moje oko dwuczłonowe (gród i podgrodzie). Średnica zewnętrzna - ok 95m. Otoczone fosą (wyschniętą), pierwotnie zasilaną z lokalnego strumienia. Wg wikipedii grodzisko było użytkowane w VI - VIIw. Niestety nie posiadam możliwości zweryfikowania tych informacji a wydaje się to konieczne.
W ramach ciekawostek pozwolę sobie zacytować fragment opisu Gminy Pobiedziska z portalu http://panipobiedzisk.pl/dzieje_kultu.html:
"W lasach między Pobiedziskami a Kociałkową Górką, w Nowej Górce, znajduje się pobiedziskie horodyszcze; tu, na tej ziemi, jak głosi legenda, odpoczywali Lech , Czech i Rus w swej wędrówce z Gniezna do Poznania, a nad starymi dębami majestatycznie szybuje jeszcze dzisiaj orzeł bielik."
Niestety nic więcej na temat samej legendy nie udało mi się wygooglać. Tak więc do czasu aż uda mi się znaleźć literaturę na temat tego miejsca, to wszystko.
Źródła:
Tak, b. trudno rozpoznać w terenie. Myśmy też nieźle błądzili, zanim trafiliśmy. Info z wiki słabe, jakby przepisane z jakiegoś starego przewodnika z XIX wieku. Skąd ta informacja, że było użytkowane w VI i VII w. nie wiadomo.
OdpowiedzUsuńDzięki za Wasze wskazówki Pyra
Takie datowanie to oczywiste nieporozumienie w świetle nauki. Od czasu co pisałem post trochę literatury udało mi się przerobić. I wg np. Michała Kary, być może należy datować na przed 900 rokiem. Choć jest to oparte tylko i wyłącznie na ceramice.
OdpowiedzUsuńDodam jeszcze, że wg Barbara Kirschke, Andrzej Prinke, Grodziska w województwie poznańskim. Katalog stanowisk archeologicznych. Poznań 1995, grodzisko należy datować na fazy B (600-800) oraz E (1050-1250).
OdpowiedzUsuńOczywiście tezy o VII to raczej przekombinowane.
Odwiedziłem grodzisko w sierpniu 2012. Odnalazłem je bez trudu, tylko musiałem przedzierać się z rowerem na szagę przez pokrzywy, a później niezbyt gęsty las. Grodzisko znajduje się dokładnie na krańcu widocznego na mapie "półwyspu" na wschodnim brzegu wyschniętego jeziora. Jest ładnie zachowane, niestety quadziarze lub jeżdżący na motorach terenowych zrobili sobie coś w rodzaju toru przeszkód.Ale samo miejsce piękne, spokojne o dużych deniwelacjach terenu. Lipen
OdpowiedzUsuńPolecam odwiedziny od późnej jesieni do środkowej wiosny, gdy dobrze widać ukształtowanie terenu. Wydaje mi się, że epoka quadów odchodzi w przeszłość. Jesienią 2019 nie spotkałem żadnych śladów.
UsuńTu aktualizacja wiedzy o grodzisku:
OdpowiedzUsuńhttp://www.lucivo.pl/2019/07/kocialkowa-gorka-aktualizacja.html