Drzwi Bernwarda

Wracamy do Niemiec i atakujemy kolejne drzwi brązowe.

Drzwi Bernwarda powstały w 1015 roku z fundacji biskupa Hildesheim - Św. Bernwarda. Do XIX wieku stanowiły cześć wyposażenia kościoła Św. Michała, później przeniesione do katedry. Przedstawiają fragmenty Starego (lewe skrzydło) i Nowego Testamentu (prawe skrzydło). Z racji trwającego remontu katedry, my drzwi obejrzeliśmy w Roemer- und Pelizaeus - Museum. Wstęp należało sowicie opłacić, ale możliwość dokładnego obejrzenia oraz wykonania fotografii umniejszył ból portfela.

Wspaniałe źródło do czasów Ottońskich!

Poniżej przedstawiam wszystkie sceny z drzwi, wraz z opisami. Kolejność choć z pozoru nielogiczna, to jeśli poddać dokładniejszej analizie to okazuje się, że sceny z lewych skrzydeł korespondują treścią z tymi z prawych. Stąd też prezentowane na Lucivo są tak jak je czytamy stojąc przed nimi.

A wreszcie rzekł Bóg: "Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi!" (Rdz 1,26)

Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę. (Rdz 2,22)

Wtedy niewiasta spostrzegła, że drzewo to ma owoce dobre do jedzenia, że jest ono rozkoszą dla oczu i że owoce tego drzewa nadają się do zdobycia wiedzy. Zerwała zatem z niego owoc, skosztowała i dała swemu mężowi, który był z nią: a on zjadł. (Rdz 3,6)

Rzekł Bóg: "Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść?" (Rdz 3,11)

Wygnawszy zaś człowieka, Bóg postawił przed ogrodem Eden cherubów i połyskujące ostrze miecza, aby strzec drogi do drzewa życia. (Rdz 3,24)

"W pocie więc oblicza twego będziesz musiał zdobywać pożywienie, póki nie wrócisz do ziemi, z której zostałeś wzięty; bo prochem jesteś i w proch się obrócisz!" (Rdz 3,19)

Bóg przyjął ofiarę Abla, na ofiarę Kaina nie chciał zaś patrzeć (Rdz 4,4-5)

A gdy byli na polu, Kain rzucił się na swego brata Abla i zabił go. (Rdz 4,8)

Rzekł do niej Jezus: "Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich braci i powiedz im: "Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego"". (J 20,17)

A skoro weszły, nie znalazły ciała Pana Jezusa. Gdy wobec tego były bezradne, nagle stanęło przed nimi dwóch mężczyzn w lśniących szatach. Przestraszone, pochyliły twarze ku ziemi, lecz tamci rzekli do nich: "Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? (Łk 24,3-5)

Gdy przyszli na miejsce, zwane "Czaszką", ukrzyżowali tam Jego i złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej Jego stronie. (Łk 23,33)

Zapytał ich po raz trzeci: "Cóż On złego uczynił? Nie znalazłem w Nim nic zasługującego na śmierć. Każę Go więc wychłostać i uwolnię". Lecz oni nalegali z wielkim wrzaskiem, domagając się, aby Go ukrzyżowano; i wzmagały się ich krzyki. Piłat więc zawyrokował, żeby ich żądanie zostało spełnione. (Łk 23,22-24)

Gdy potem upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Je do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu. (Łk 2,22-23)

Mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy 2 i pytali: "Gdzie jest nowo narodzony król żydowski? Ujrzeliśmy bowiem jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać mu pokłon". (Mt 2,1-2)

Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. (Łk 2,7)

"Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. " (Łk 1,30-31)