Opactwo benedyktynów w Tyńcu

Najstarsze opactwo w Polsce? My je odwiedziliśmy :)

Opactwo benedyktynów w Tyńcu pod Krakowem powstało w XI wieku, za rządów Kazimierza Odnowiciela lub Bolesława Śmiałego - źródła wskazują dwie możliwości. Nas interesował przede wszystkim kościół śś. Piotra i Pawła kryjący romańskie pozostałości, które znajdują się również w części klasztornej, nieudostępnionej zwiedzającym. Pierwszy kościół klasztorny został wzniesiony w połowie XI lub na początku XII stulecia.

W wyniku badań archeologicznych prowadzonych od lat 40. XX wieku odkryto fundamenty trójnawowej świątyni bez transeptu. Nawy zamknięte były od wschodu absydami. O wyglądzie partii zachodniej nie wiadomo nic poza tym, że mogła być zakończona jedną lub dwiema wieżami. Przebudowy następowały od XIII wieku i wraz z upływem czasu kościół zmieniał swój wygląd. Jedynym widocznym dzisiaj romańskim fragmentem jest część południowej ściany wraz z portalem, granicząca z krużgankami.

Od 2008 roku w odbudowanym skrzydle dawnej biblioteki funkcjonuje Muzeum Opactwa w Tyńcu (budynek z cegły). Posiada trzy stałe ekspozycje: interaktywną Benedyktyni. Jedność Europy oraz Tyniec romański i Tyniec przedbenedyktyński.

W sali związanej z pierwszą wystawą znajduje się kopia kielicha i pateny z grobu opata, pochowanego wewnątrz kościoła klasztornego w 1 poł. XII wieku. Oryginał widzieliśmy na Wawelu, niestety zrobienie zdjęcia było niemożliwe...

Najciekawszą wystawą okazała się ta druga. W dwóch salach-lapidariach zostały zgromadzone detale architektoniczne odnalezione na terenie opactwa. Pochodzą z XI-XIII wieku. Minimalizm wystroju i nowocześniejsze niż w większości polskich muzeów rozwiązania były miłym zaskoczeniem. Na podświetlanej podłodze położono XIII-wieczne kafle z kościoła klasztornego.

Z rogu niewielkiej sali patrzyła na nas ze wspornika głowa kobiety w corona muralis.

A w kolejnej czekał na nas lew, niestety bez głowy, będący prawdopodobnie częścią portalu romańskiego kościoła klasztornego.

Ekspozycja archeologiczna ze znaleziskami z terenu opactwa była zaaranżowana chronologicznie i - w opozycji do poprzedniej - trochę swojsko.

Miejsce jest piękne (kawiarnia z tarasem z widokiem na Wisłę:)) i dobrze zorganizowane, zachęcamy do odwiedzin!