Biżuteria zachodniosłowiańska

Każda z pań biorących się za rekonstrukcję historyczną wie, jak trudno oprzeć się błyskotkom mrugającym do nas zalotnie z kramów złotników. Skutkiem takiego romansu jest zazwyczaj ubiór upstrzony ozdobami z krain jak Europa długa i szeroka, z przedziału kilku stuleci.

Udało mi się zebrać skromną kolekcję biżuterii zachodniosłowiańskiej zrekonstruowanej na podstawie znalezisk z Polski, z okolic roku tysięcznego. Na dwóch pierwszych fotografiach przedstawiających rekonstrukcje znajdują się ozdoby wykonane w pracowni Michała Sekuły.

Lunula ze skarbu z Leszna (pow. Kutnowski).

Oryginał, prezentowany na wystawie "Skarby wieków średnich", którą można było oglądać m. in. w Warszawie w PMA i w Muzeum Archeologicznym w Poznaniu. Naszą relację z wystawy znajdziecie tu.

Kabłączki z cmentarzyska w Lutomiersku. Są bardzo ciekawe, bo mają żłobkowane uszka. Niestety, nadal nie mam do nich poprawnie wykonanego czółka - czas najwyższy zabrać się za nie.

Oryginały (po lewej) eksponowane są na stałej wystawie "Tu powstała Polska" w poznańskim Muzeum Archeologicznym

Dwa bursztynowe paciorki. Bursztyn przeznaczany na ozdoby zawsze poddawano obróbce wiercąc w nim, szlifując go i polerując. Naszyjniki z bursztynowych siekańców to mrok jak smok.

Bursztynowe paciorki znalezione we Wrocławiu.

 

I coś na palce. Od prawej: pierścień typu Orszymowice, rekonstrukcja na podstawie znaleziska z Dziekanowic, pierścień ze skręcanego drutu srebrnego i szklana obrączka.

"Orszymowice" nie są dokładną rekonstrukcją, ponieważ znaleziska tego typu pierścieni na obwodzie wewnętrznym mają blaszkę. Tutaj przykład z Giecza.

Ponownie Giecz, zdjęcie z wystawy w MUZARP poświęconej sezonowi wykopaliskowemu 2008-2009. Szklana obrączka z zielonego szkła i pierścień pleciony ze srebrnego drutu.

Przedstawione ozdoby stanowią tylko część bogatego zbioru biżuterii, jaką miały do dyspozycji słowiańskie kobiety. Kropla drąży skałę :)