Z Głuchej Puszczy

Stanisław Pijanowski zmarł 8 czerwca 2010 roku w słupeckim szpitalu i został pochowany w rodzinnym Mieścisku. Po jego śmierci z różnych stron pojawiały się roszczenia dotyczące jeszcze zachowanej części zbiorów. Zdaniem niektórych, wolą zmarłego było, by zbiory pozostały w Głuchej Puszczy pod opieką Gminy Orchowo, czego dowodzić miało nagranie sporządzone w szpitalu w Słupcy. Roszczenia wysuwał również Jan Huptyś – długoletni mieszkaniec leśniczówki i najbliższy współpracownik zmarłego leśnika, powołujący się na rzekomy testament i akt notarialny. Po śmierci Jana Huptysia (w 2011 roku) wyjaśniono kwestię własności zbiorów, które zgodnie z ostatnią wolą spisaną przez Pijanowskiego odziedziczył jego siostrzeniec - Eugeniusz Rutkowski. Właśnie dzięki jego decyzji o przekazaniu Gminie Mieścisko spuścizny po wuju – Stanisławie Pijanowskim, miało szanse powstać niniejsze opracowanie.

Zabytki archeologiczne ze zbiorów inż. Stanisława Pijanowskiego z Głuchej Puszczy, pod redakcją Marcina Krzepkowskiego i Małgorzaty Kranc, Wągrowiec 2013

Wracamy (zob. wpis Orchowski szłom) do tematu niezwykłych dziejów kolekcjonera starożytności Pana Stanisława Pijanowskiego, dzięki informacji otrzymanej od czytelnika logs. Zdaje się, że historia dość szczęśliwie ma się ku zakończeniu.
Kolekcja Głuchej Puszczy została przekazana do Mieściska, gdzie wystwiona jest w gminnej bibliotece. Wydane zostało opracowanie zbioru (czekamy na listonosza z przesyłką), prawdopodobnie należy się spodziewać kolejnego tomu.

Łyżka dziegciu - niestety zgodnie z przewidywaniami hełmu wyłowionego z jeziora Orchowskiego brak. Ślad zaginął. Do szczątkowych danych o szłomie dołączyły jedynie dwa zdjęcia - pierwsze -przedstawienie Pana Stanisława Pijanowskiego, skopiowane na lucivo z wyżej omawianej publikacji. Po drugie zdjęcie należy sięgnąć do źródła, do czego zachęcamy.