Akwizgran - skarbiec 1

Z katedry akwizgrańskiej przenosimy się drzwi obok, do skarbca katedralnego. Tam zaczynamy od wszystkiego co związane było z Cesarzem Rzymskim Karolem. W pierwszej kolejności przedmioty związane z jego pośmiertnymi losami.

Sarkofag, rzymski, datowany na III stulecie, na którym przedstawiony został mit o porwaniu Prozerpiny. Tłumaczący następstwo pór roku - lata i zimy - dla człowieka sprzed rewolucji przemysłowej - życia i śmierci. 

Karol Wielki zapewne jeszcze za życia kazał go sobie sprowadzić. Spoczywał w nim pośmiertnie przynajmniej do roku 1165 kiedy to Cesarz Fryderyk Barbarossa dokonał ekshumacji i ponownego pochówku. Pięćdziesiąt lat później Fryderyk II Hohenstauf ponownie zakłócił spokój Karola przenosząc ciało do relikwiarza (Karlsschrein), który do dziś znajduje się w chórze kościoła. W nieco późniejszym czasie, w XIV i XV wieku powstały kolejne relikwiarze - prezentowana na zdjęciach herma oraz relikwiarz ręki.

W następnej kolejności zdjęcia artefaktów, które atrybuowane były jako osobisty ekwipunek Cesarza. Badania wykazały, że przynajmniej częściowo była to fikcja. Przykładem jest róg z kości słoniowej datowany na początek XI wieku. Podobnie pochwa do saxa, która powstała wiele lat po śmierci Karola. Nie są nam natomiast znane powody, aby sam nóż nie mógł być własnością odnowiciela cesarstwa zachodniego.